Door zijn vriendschap met Piet Mondriaan en Bart van der Leck was Peter Alma gerelateerd aan de De Stijlgroep. Terwijl veel kunstenaars uit deze groep naar een utopische abstractie toewerkten, bleef Alma figuratief werken. Alma, overtuigd communist, zocht binnen zijn oeuvre naar mogelijkheden om de gemeenschap en dan in het bijzonder de arbeidersbeweging te dienen. Door middel van zijn grafische werk, dat gekenmerkt wordt door heldere zwart-witcontrasten en eenvoudige picturale mededelingen, en zijn monumentale kunst in openbare gebouwen, probeerde hij in voor iedereen begrijpelijke taal de gewone mens te bereiken. Alma’s bekendste monumentale werk is zijn kleurrijke muurschildering in het Amstelstation.

De twee muurmozaïeken voor de Prof. dr. G. Heymansschool zijn van veel later datum, maar nog steeds eenvoudig ‘leesbaar’. Om bij de belevingswereld van het schoolgaande kind aan te sluiten koos hij voor motieven uit het dagelijks leven uitgevoerd in eenvoudige, verticaal georiënteerde ontwerpen. Primaire kleuren en pasteltinten wisselen elkaar af in deze bonte composities. De ene voorstelling toont een vogel, een uil en bloemen, de andere een man, een paard, een poes en een bloem. MG