In 2017 opende in Utrecht een bijzonder beeldenpark aan de Willem Arntszkade in Tuinwijk. Bijzonder om twee redenen: het beeldenpark is het resultaat van de jarenlange inspanning van twee zeer betrokken wijkbewoners: mevrouw Tini Chamboné-Mooij en haar zoon Charles Chamboné, én het bestaat geheel uit 'verweesde' beelden die hun oorspronkelijke plek in de stad hadden verloren. 

Het initiatief voor de beeldenroute begon bij mevrouw Chamboné-Mooij. Als voormalig verzetsstrijdster kwam zij jaarlijks bij het herdenkingsmonument bij Fort de Bilt, waar vroeger het depot voor ‘verweesde beelden’ was gevestigd. Daar zag ze het beeld de Rattenvanger van Paulus Reinhard. Gemaakt voor de Mavo Utrecht-Noord in Zuilen in 1964, maar na sloop van het schoolgebouw in de jaren ’80 verplaatst naar het depot. Het beeld zou volgens haar een mooie toevoeging zijn voor de groenstrook voor de Willem Arntzskade. Het duurde jaren voor het mevrouw Chamboné lukte toestemming te krijgen om het beeld naar Tuinwijk te halen, maar in 2003 was het zo ver. In 2005 volgde nog een beeld, de Gewichtheffer van Nel van Lith. In 2023 is het zevende beeld aan de route toegevoegd: Boom met Schapen van Jorien van Rooijmans-De Kruyff Van Dorssen.

Na haar overlijden heeft Charles Chamboné zich over het beeldenpark ontfermd. Hij kreeg het voor elkaar om nog vijf beelden een nieuw leven te geven, zodat er nu echt sprake is van een Beeldenroute. Het gaat om beelden die na een verbouwing of herinrichting in een depot verdwijnen of uit zicht raken. Dat beelden dan niet worden teruggeplaatst of ergens anders neergezet vindt hij ontzettend zonde: "beelden die jaren geleden bijvoorbeeld bij scholen stonden hebben nu geen functie meer. Deze worden bewaard in een depot. Dan haal ik ze liever hier naartoe." Hij vindt het bijzonder fascinerend om uit te zoeken waar bepaalde beelden gebleven zijn. Aan de hand van oude foto's en kaarten gaat hij op zoek en maakt hij een plan om de beelden te verplaatsen, inmiddels samen met afdeling Culturele Zaken van de gemeente en de gemeentelijk Adviescommissie voor Beeldende Kunst en Vormgeving. 

In 2017 opende de Beeldenroute officieel. Het bestaat nu uit zeven beelden. Mogelijk wordt de route in de toekomst nog uitgebreid, wanneer er beelden in de stad 'verweesd' dreigen te raken. 

De Rattenvanger van Hamelen van Paulus Reinhard (1964)

De rattenvanger, afgebeeld als gestileerde, fluitspelende figuur, staat op een rechthoekige, stenen sokkel. Ter hoogte van zijn benen bevindt zich een horizontaal volume waarop in reliëf een aantal ratten is weergegeven. Eigenlijk staat het beeld hier de verkeerde kant op: de ratten worden nu de stad ingelokt in plaats van eruit...

De Gewichtheffer van Nel van Lith (1969)

"De Gewichtheffer kan geen hoogte krijgen"; volgens Nel van Lith staat dit werk symbolisch voor haar leven. Van 1977 tot 1994 stond 'de Gewichtheffer' bij het winkelcentrum Hammarskjöldhof (Kanaleneiland). In 2005 is het beeld geplaatst in het plantsoen voor de sportschool aan de Willem Arntszkade.

Zonder titel (Zitplastiek) van Albert Dresmé (1967)

Albert Dresmé ontwierp in 1967 voor de Cor de Bruijnschool in Hoograven (later de Hoge Raven) een zitplastiek, samengesteld uit gestapelde blokken van gewapend beton met aan weerszijden een voorstelling in hoogreliëf. De voorstellingen zijn ontleend aan de avonturen van Keteltje en Lasse Länta, twee personages uit de kinderboeken van Cor Bruijn, naar wie de school was vernoemd. 

Wachter van Eric Claus (1973)

Het beeld de Wachter stond sinds 1973 bij het gymnastieklokaal aan de Ina Boudier Bakkerlaan. Claus maakte meerdere uitvoeringen van het beeld. Een stenen versie van circa twee meter hoog bewaakt de weg naar begraafplaats Westgaarde in Amsterdam. Een tweede bronzen uitvoering, met meer details, vervaardigde de kunstenaar voor De Nederlandsche Bank. Ander werk van Eric Claus is onder andere te vinden in de collectie van het Rijksmuseum.

Kikker van Paulus Reinhard (1970)

Dit tweede beeld van Paulus Reinhard is een kikker, gemaakt voor de Prinses Wilhelminaschool in Kanaleneiland. Statig als een vorst zit hij op zijn sokkel, het juiste moment af te wachten voor een perfecte sprong. Ook de huid van deze kikker is opvallend te noemen; door de ruwe materiaalbehandeling ziet het dier er ruw uit, terwijl kikkers normaal gesproken een glad uiterlijk hebben. Het werk vertoont verwantschap met De Rattenvanger van Hamelen, ook dit is een massief, vierkant beeld.

Drie Vrouwen van Jan Meefout (1966) 

 Oorspronkelijk stond dit werk bij het politiebureau en de GGD aan de Marco Pololaan. De kleine beeldengroep is uit natuursteen gehakt en verbeeldt drie vrouwen van verschillende leeftijden. De oude vrouw en de jonge vrouw met kind symboliseren samen de cyclus van het leven. In tegenstelling tot de meeste andere beeldhouwers van zijn generatie waagde Meefout zich niet aan abstracte kunst. Zijn repertoire bestond uit het beeldhouwen van menselijke figuren, met name vrouwen. Het meest kenmerkend voor zijn oeuvre zijn zijn gedrongen, mollige vrouwen van steen.

Boom met Schapen van Jorien van Rooijmans-De Kruyff Van Dorssen (1972)

Jorien van Rooijmans-De Kruyff Van Dorssen (1933) maakte het kunstwerk ‘Boom met Schapen’ in 1972 voor een basisschool in de wijk Schaakbuurt. Ze wilde een kunstwerk maken dat als speelobject kon dienen, als ‘buutpaal’ bij het verstoppertje spelen. Het kunstwerk bestaat uit 3 versimpelde bomen met daaronder twee schapen, beide van kalksteen. De boom en de schapen sluiten goed aan op de belevingswereld van kinderen.

Hieronder vindt u van elk beeld een langere omschrijving.