Kunstenaar Karin Daan kreeg van de Adviescommissie Beeldende Kunst en Vormgeving in 1991 de opdracht om een kunstwerk te maken voor het nieuwe Kantorenpark Rijnsweerd. Ze maakte een omgevingskunstwerk (een kunstwerk waarbij het ontwerp geïntegreerd wordt in de openbare ruimte) waarvoor ze inspiratie haalde uit beeldentuinen uit de Griekse oudheid. Net als deze beeldentuinen kreeg ‘Het Verzonken Schip / Canopus’ als gebied de dubbele functie van park en beeldentuin.

Het werk is een eerbetoon aan de ‘Canopus’ in de Villa Hadrianus in Tivoli (Italië): een beeld dat de Romeinse keizer Hadrianus ‘meenam’ van zijn reizen naar Egypte en dat hij schaal 1 op 1 liet nabouwen in zijn eigen achtertuin. Dat verstilde roerloze beeld wilde Daan ook hier creëren, tussen van de kantoor’palazzi’ van Rijnsweerd.

Het kunstwerk bestaat uit een half gezonken schip, een grote rechthoekige betonnen waterbak, een zuilengalerij met beelden en twee rijen platanen. De voor- en achtersteven van het schip steken boven water uit, op de 'boeg' staat een gestileerde zuilengalerij met beelden. Aan beide zijden van het waterbassin staat een rij platanen. De drie treden maken het werk makkelijk toegankelijk en bruikbaar.

Karin Daan ontwerpt pleinen en plekken in de openbare ruimte. Ze studeerde aan de Hogeschool voor de Kunsten Arnhem, afdeling Architectonische Vormgeving/ Monumentaal. Deze afdeling leidde vanaf het begin van de jaren zeventig kunstenaars op die zich inzetten voor zogenaamde ‘omgevingskunst’. Karin Daan is een typische vertegenwoordiger van deze beweging. Een ander bekend werk van haar is het Homomonument in Amsterdam. Dit monument uit 1987 bestaat uit drie roze, granieten driehoeken, die zodanig zijn neergelegd dat ze samen een grote driehoek vormen. Het is het oudste homomonument in de openbare ruimte ter wereld.