De muurschildering van Maurits Cornelis Escher toont een fascinerend tableau van witte en zwarte vissen die in tegengestelde richting zwemmen. De bovenste en onderste rij zwarte vissen lijken op te lossen in het lijnenspel van de golven. Deze schildering in het restaurant van de Stadsschouwburg Utrecht kent een bijzondere geschiedenis. Ze werd in 1958 ontworpen voor de wachtruimte van de 3e Algemene Begraafplaats (Tolsteeg) in Utrecht, maar moest twintig jaar later wegens een verbouwing herplaatst worden. Een nieuwe plek was echter niet zomaar gevonden. Het is een klein wonder dat de herplaatsing van de muurschildering zo goed is verlopen. De kwetsbare schildering heeft volgens de architect die de restauratie begeleidde jarenlang buiten onder een afdakje gestaan, voordat het werk in 1995 zijn nieuwe bestemming in de schouwburg kreeg.

Escher, die bekend staat om zijn constructies gebaseerd op wiskundige principes, realiseerde naast deze schildering nog een werk voor de aula van de begraafplaats dat wel op zijn originele plek behouden is gebleven. Het is nauw verwant aan het werk in de Stadsschouwburg en toont een schildering van zwarte en witte vissen in een cirkelvorm, die naar het centrum toe steeds kleiner worden. Deze verbeelding van oneindigheid is kenmerkend voor de wereld die Escher met zijn kunst creëerde. In het Paleis Lange Voorhout in Den Haag is een permanente tentoonstelling aan het oeuvre van deze kunstenaar gewijd.

Een interessant artikel over de totstandkoming van dit werk is te lezen op: https://chrisdenengelsman.nl/wp-content/uploads/2019/03/Escher-De-graficus-en-de-dood-.pdf