In december 1963 heeft de Vlaamse beeldhouwer Oscar Jespers zijn eerste eenmanstentoonstelling in Nederland. Deze is georganiseerd door de Utrechtse Kring op de negende verdieping van de Neudeflat in Utrecht. Alle dagbladen doen uitgebreid verslag van deze presentatie en verbazen zich erover dat het werk van zo’n vermaarde kunstenaar nu pas in Nederland wordt getoond.

Jespers was lange tijd als docent verbonden aan de academie in Brussel en later aan de Jan van Eyckacademie in Maastricht. Hij behoorde tot de Antwerpse avant-gardekunstenaars rond de dichter Paul van Ostayen, en experimenteerde aanvankelijk met een zuiver abstracte beeldtaal in hout en steen. Na 1920 raakte hij geïnspireerd door Afrikaanse kunst en het werk van Brancusi en culmineerde zijn stijl in een synthese van kubisme, expressionisme en primitivisme. Toen hij zich in later werk ging toeleggen op uitvoeringen in brons, waren de werken vaak afgietsels van een stenen model, zoals Suzanna.

Aangespoord door de berichtgeving in de kranten bezoekt de adviescommissie de tentoonstelling van Jespers. Dat leidt tot de aankoop van Suzanna door het Fonds Stadsverfraaiing. Het blijkt echter niet eenvoudig om een goede plek te vinden voor het toch relatief kleine werk. In 1966 stelt de commissie een proefplaatsing van het werk voor in Park Oog in Al, vlakbij de kleine vijver aan de noordzijde. De commissie laat Jespers weten een sokkel van basaltlava onder het bronzen voetstuk te willen plaatsen: ‘Hierdoor hopen wij dat het effect dat Suzanna optisch gezien met haar voeten onder het gras staat teniet wordt gedaan’. Jespers blijkt buitengewoon tevreden met deze oplossing en de plaatsing van zijn schone baadster in het gras nabij de vijver.